Let op! We zijn gesloten tussen Kerst en Oud & Nieuw. We zien jullie graag terug vanaf 5 januari en wensen jullie hele fijne feestdagen!

Games@Work: Favorieten van 2020 Games@Work: Favorieten van 2020

24-12-2020
door Matthias Kortleven

Het is bijna een jaar geleden dat onze eerste Games@Work verscheen. In het afgelopen jaar hebben we met veel plezier een aantal spellen geprobeerd om er daarna een stukje over te schrijven en onze mening te delen. Maar welke spellen waren nu onze favorieten van het jaar? In deze column geven we daar antwoord op.

Yvette:
Mijn favoriete spel van dit jaar is toch echt wel Tiny Towns. Ik heb dit spel van m'n collega's gekregen voor mijn verjaardag in oktober. Wat ik vooral leuk vind aan het spel, is dat het elke keer anders is. Er zijn best veel verschillende opdrachtkaarten waardoor het spel lang speelbaar blijft. Wat ik ook een sterk pluspunt vind, is dat het ook met meer dan vier spelers te spelen is. Er zijn redelijk wat spellen voor grotere groepen, maar deze is het leukst!

Tiny Epic Dinosaur is een spel wat ik zeker nog vaker wil spelen volgend jaar. Worker placement achtige spellen vind ik sowieso al leuk en dit spel past zeker in die categorie. In dit spel kun je leuk op je eigen speelbordje aan de puzzel en moet je er goed op letten dat je dino's niet ontsnappen of elkaar opeten. Juist dit puzzelelement in combinatie met het worker placement aspect, maakt dat dit spel een plek in dit lijstje heeft gewonnen. Het zou wel nóg beter zijn, als het spel groter zou zijn uitgebracht.

Wat mij dit jaar zeker ook is bij gebleven is Solar Storm. Ik vind coöperatieve spellen heel leuk, maar vaak duren ze me net iets te lang. Solar Storm bevat alles wat een standaard co-op spel biedt en toch is het allemaal net wat compacter en vlotter te spelen. Zeker een aanrader!

Geven en Nemen vind ik nog steeds het beste Roll & Write spel wat ik heb gedaan dit jaar. De regels waren wel even lastig, maar uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. Ik kan niet precies pinpointen waarom ik dit nou zo'n goede Roll & Write variant vind. Ik denk dat het 'm er in zit dat je het spel echt samen, tegelijk speelt en je hoeft niet te wachten op een ander. Het is namelijk zo dat als je de dobbelstenen vaker dan één keer gooit. dan kunnen de anderen er ook profijt van hebben en het is dan luist leuk om daar strategisch mee om te gaan.

Een ander spel waar ik erg enthousiast over ben is Small World of Warcraft. Wat ik er het leukste aan vind, is dat ieder ras een eigen 'ability' heeft, een specialiteit waar je soms veel aan hebt. Naarmate het spel vordert is het verstandig om een ander ras te kiezen en het spel veranderd daardoor weer dusdanig dat het interessant blijft.
Omdat het spel keuze biedt uit vrij veel rassen (die je ook nog eens kunt combineren), kun je het langere tijd blijven spelen.

Martha:
Dit jaar heb ik veel vaker een spelletje solo gedaan dan voorgaande jaren, vooral Cartographers heb ik veel gespeeld. Deze flip and write is niet alleen solo erg leuk, maar werkt ook goed met zowel gelegenheidsspelers als veelspelers.

Puzzelige spellen zijn zeker wel mijn ding en Tiny Towns is daarvan een erg goed voorbeeld. Ik heb ondertussen ook de uitbreiding Voorspoed aangeschaft, die ons ook erg goed bevalt. Naast extra kaarten die voor nog meer variatie zorgen, krijg je ook munten. Je kunt deze verdienen door twee of meer gebouwen tegelijkertijd te plaatsen. Als je een bepaalde grondstof liever niet wilt plaatsen, kun je een munt betalen om een andere te krijgen. Dit zorgt aan een kant voor meer mogelijkheden, doordat je niet altijd hoeft te plaatsen wat iemand anders kiest, maar doordat je langer wilt wachten met het plaatsen van gebouwen om de munten te kunnen verdienen, blijft het toch spannend.

Ook Tapestry is me zo goed bevallen dat ik de uitbreiding heb gehaald. Plannen en Complotten voegt een boel nieuwe variatie toe door je nieuwe kaarten en volken te geven. Daarnaast krijg je ook een gebouw dat alleen jij kunt bouwen als je aan de voorwaarde voldoet. Dit spel heeft een combinatie van interactie en prutsen op je eigen bordje die me zeer goed bevalt!

Voor mijn verjaardag heb ik van mijn lieve collega's Jaws of the Lion gekregen en dat was een schot in de roos! Samen met mijn man ben ik op zoek naar wat er voor duistere dingen gebeuren in Gloomhaven. Het verhaal is tot nu toe spannend, de scenario's interessant en afwisselend en het verbeteren van je karakter zorgt voor steeds leukere mogelijkheden. Ik ben erg benieuwd of we alles tot een goed einde kunnen brengen...

Dit jaar was ook wel het jaar van de spellen waarbij de speler die achteraan op een spoor staat, aan de beurt is. Naast Nova Luna, Glasgow en Glen More II heeft ook High Rise dit mechanisme, dat me gemiddeld erg goed bevalt. In High Rise verzamel je grondstoffen om gebouwen te kunnen bouwen, huurders die je speciale eigenschappen geven en probeer je het hoogste gebouw in verschillende wijken te bouwen om er uiteindelijk met de winst vandoor te gaan. De keuzes zijn interessant en ik kan me nu al verheugen op het volgende spel om een andere strategie te proberen.

Al deze spellen zijn echt superleuk, maar ik denk dat mijn topfavoriet van dit jaar Underwater Cities is. Dit spel hadden we al eens bekeken op Essen toen het net uit was, maar het leek ons toen te ingewikkeld met teveel kleine onderdeeltjes. Later had manlief eens gezegd dat het hem toch wel een goed spel leek, dus toen Matthias me een exemplaar met een beschadigde doos voor een leuk prijsje aanbood, kon ik geen nee zeggen ;). We hebben het ondertussen meerdere keren gespeeld en ook van dit spel de uitbreiding gekocht.
Het spel geeft je in drie fasen de opdracht om jouw onderwatersteden zo goed mogelijk te ontwikkelen. Elke ronde krijg je drie acties, waarbij je ook drie keer een kaart kunt spelen. Als de kleur van de kaart en het actieveld matchen, mag je de kaart ook uitvoeren of bouwen. Na een aantal rondes is de huidige fase afgelopen en krijg je geld en grondstoffen op basis van hoe jij je stad hebt gebouwd en moet je je steden van voedsel voorzien. Daarna begint de volgende fase en komen er nieuwe, krachtigere kaarten in het spel. Aan het eind van de derde fase volgt nog een eindtelling.
Het is bij dit spel elke keer weer een interessante keuze of je de actie zwaarder laat wegen en er dan maar de kaart bij speelt die toevallig de juiste kleur heeft, of dat je die goede kaart speelt en dan maar een minder optimale actie doet... In het ideale geval weet je het uiteraard zo te plannen dat dit allebei tegelijk lukt. Maar dan heb je ook nog tegenstanders die acties kunnen bezetten die je toch echt wilde doen... Door de vele verschillende kaarten is elk spel anders en de uitbreiding zorgt voor nog meer variatie door extra kaarten en speelborden toe te voegen. Ik verwacht dit spel nog vaak en met veel plezier te spelen.

Matthias

Soms weet je van te voren al dat een spel echt iets voor jou zal zijn. Dan is het eigenlijk vooral nog de vraag of het daadwerkelijk aan jouw hoge verwachtingen kan voldoen. Voor mij was dat spel dit jaar Nemesis. Dit spel is al een tijdje geleden verschenen, maar was meteen helemaal uitverkocht. Ik heb er (samen met onze klanten) bijna een jaar langer op moeten wachten voordat er een eindelijk een exemplaar overbleef voor mijn eigen collectie. Gelukkig was het spel echt het wachten waard en belooft het precies die spannende ervaring waar ik op gehoopt had. Geen moment voel je je veilig, want achter elke deur kan een monster verschijnen en jouw teamgenoten zijn ook niet te vertrouwen. Sterker nog: je kunt soms jezelf niet vertrouwen voordat de scanner je eindelijk de opluchting brengt dat je niet geinfecteerd bent. Elk spel was spannend van het begin tot het einde en levert echt een verhaal op dat je lang bij zal blijven.

Een ander spel waar ik naar uitkeek, is Glen More II: Chronicles. Zoals ik in onze column al schreef, ben ik een groot fan van het origineel en was ik wel benieuwd naar deze nieuwe versie. Gelukkig bleek deze versie voldoende anders te zijn dan het origineel om beiden te houden, maar ook zelf een erg leuke speelervaring te zijn. Wat wel grappig was, is dat daarna ook nog Glasgow verscheen dat leuk in dit rijtje past omdat het de twee belangrijkste mechanieken van Glen More gebruikt (tegels leggen en een beurtvolgorde op basis van hoe ver je gaat op het spoor) een zich ook in Schotland afspeelt.

Eclipse: 2nd Dawn for the Galaxy is een ander spel waarvan ik meteen wist dat ik het wilde hebben, maar ditmaal was er geen twijfel of het aan de verwachtingen zou voldoen. Ik heb al jarenlang Eclipse in mijn collectie en het is altijd één van mijn favorieten geweest en deze versie is simpelweg een verbeterde versie van het origineel. Er zijn maar heel weinig veranderingen gemaakt ten opzichte van het origineel, maar het zijn allemaal verbeteringen in mijn optiek. Het belangrijkste verschil is echter te merken in de componenten. De extra miniaturen zijn leuk, maar vooral de Game Trayz zorgen ervoor dat je dit spel zo snel opgezet hebt, dat het echt weer mogelijk wordt om dit op een avondje te spelen.

Met zo'n grote collectie is het erg moeilijk voor een spel om mij te verrassen met innovatie. Toen ik echter over Rurik: Dawn of Kiev las, was ik echter meteen geïntrigeerd door de methode waarmee je hier acties selecteert. De spelers plaatsen om beurten adviseurs op een bord waarbij een adviseur met een hogere waarde ervoor zorgt dat je bovenaan komt te staan bij de betreffende actie en dus de krachtigere vorm uit mag voeren. De volgorde van het uitvoeren van de acties is echter juist andersom. De adviseurs met de lagere getallen worden uitgevoerd voordat de hogere adviseurs aan de beurt zijn. Je moet dus bij het plaatsen van elke adviseur bepalen hoe begeerlijk deze actie voor andere spelers is, welke vorm van de actie je minimaal nodig hebt en oppassen dat je niet achter de feiten aanloopt. Dit is dus een beetje of je tegelijkertijd een actie aan het selecteren bent, aan het bieden bent en de speelvolgorde aan het bepalen bent en dat is een zeer interessant mechaniek. Veel ontwerpers zouden na het bedenken van dit mechaniek al snel de rest van het spel er een beetje bij verzinnen, maar dat is hier zeker niet het geval. Alle andere spelmechanieken zijn weliswaar minder uniek, maar zeer gepolijst en grijpen op zeer interessante wijze in elkaar. Verder is het spel ook uitstekend gemaakt en ziet het er fantastisch uit. Het is mij dan ook werkelijkwaar een raadsel waarom dit spel niet dezelfde aandacht krijgt als een spel zoals Scythe.

En dan zijn er nog een aantal eervolle vermeldingen over van spellen die mij wisten te verrassen, ondanks dat ze gebruik maken van bekende mechanieken of in genres vallen die mij normaal gesproken veel minder aanspreken:
  • Solar Storm doet eigenlijk niets nieuws op het gebied van coöperatieve spellen, maar weet dit wel te distilleren tot de essentie en is één van mijn favorieten geworden.
  • Parijs: de Lichtstad bevat ook meerdere bekende elementen, maar doet alles toch net even anders door je zelf het speelveld op te laten bouwen in de doos.
  • Small World of Warcraft kwam voor mij uit het niets. Er was al tijden niet meer iets nieuws verschenen voor Small World en World of Warcraft is ook al jaren niet meer zo ongekend populair als het vroeger was. Toch bleek dit een goede combinatie en beschouw ik het nu als de beste versie van Small World.
  • Geven en Nemen en Cartographer behoren tot de Flip/Roll & Write spellen. Dit is een genre dat ik normaal gesproken niks vind, vanwege de lage interactie. Deze twee zij echter mijn respectievelijk favoriete tactische en strategische spellen in dit genre.
  • Ik had geen zin om Nova Luna te proberen, maar Martha en Yvette hebben me gelukkig weten te overtuigen. Nu is het één van mijn favoriete abstracte spellen en lijk ik het zelfs hoger te waarderen dan zij. :)

Als jullie nog suggesties hebben voor welke spellen we in de toekomst in onze column kunnen behandelen, horen we dat graag - laat je reactie achter onder dit blog.

We wensen jullie fijne kerstdagen en een gelukkig en gezond nieuwjaar!

~ Matthias, Gerwi, Martha & Yvette

Opmerkingen

Geen berichten gevonden

Schrijf een opmerking

Recente berichten