Dit jaar waren we heel druk geweest om zoveel mogelijk nieuwe spellen aan te maken voor de beurs in Essen. Omdat ik daardoor al zoveel spellen had gezien (en zelfs al een aantal had voorbesteld), ben ik dit jaar maar één dag gegaan  Hieronder vind je mijn ervaringen met de spellen die rondom Spiel hun debuut beleefden.

ARCS
Van Arcs verwacht ik heel veel sinds ik de review van Shut Up and Sit Down heb gekeken en ik kan niet wachten tot we deze binnenkort gaan spelen. Mijn intentie is om daarna een uitgebreidere Games@work te schrijven over dit spel.

ANDROMEDA'S EDGE
Andromeda's Edge trok mijn aandacht nadat ik Apiary had gespeeld. Eén van de leukste aspecten van dat spel was namelijk dat je jouw arbeiders op tegels in jouw korf inzet tijdens het terughalen van het speelbord. Het thema van ruimtebijen werkte echter net niet voor mij. Toen ik zag dat Andromeda's Edge ook een dergelijk mechanisme heeft, maar met 'echte' ruimteschepen en meer interactie (zoals gevechten tijdens worker-placement), wist ik meteen dat ik dit spel moest proberen.

Zoals je op de foto kunt zien, is Andromeda's Edge zo ongeveer de definitie van veel. Veel componenten, veel subsystemen en veel regels. Dit kan er toe leiden dat ik op een gegeven moment de draad kwijt raak (bij missende cohesie tussen de subsystemen) of de interesse verlies (als het niet veel uitmaakt welke van de subsystemen je precies manipuleert). Andromeda's Edge behoudt de cohesie omdat de meeste zaken verbonden zijn aan de vijf tracks. Ik moet echter ook eerlijk toegeven dat het thema mij hierbij helpt. Het feit dat je vaak leuke effecten aan elkaar kunt rijgen, zorgt ervoor dat ik tijdens het spelen vol interesse naar alle aspecten van het spel blijf kijken.

LORD OF THE RINGS: DUEL FOR MIDDLE-EARTH
Ik kan heel kort zijn over The Lord of the Rings: Duel for Middle-Earth. Als je 7 Wonders: Duel leuk vindt, dan zou ik zeggen dat het bijna gegarandeerd is dat je deze ook leuk vindt. Het grootste verschil is dat bij Duel for Middle-Earth de winnaar meestal aangewezen zal worden op basis van één van de alternatieve wincondities en niet op punten. Verder is de productie van Duel for Middle-Earth ook een stapje hoger dan bij 7 Wonders Duel.

VERY BAD LANDS: T-REX
Op de beurs zelf was Very Bad Lands: T-Rex het eerste spelletje dat ik probeerde. In dit simpele kaartspelletje moet je met zeer beperkte informatie proberen in te schatten of je jouw kaart beter kunt houden of deze beter kunt omruilen met die van iemand anders. Deze keuze kun je eigenlijk alleen maken als je alle bestaande kaarten kent EN als je het gedrag van jouw medespelers een beetje kunt voorspellen. Als je dit dus voor het eerst speelt op een beurs met 2 wildvreemden, dan werkt het simpelweg niet zo goed.

SEASIDE
Het tweeede spel dat ik probeerde was Seaside. Dit is een grappig push-your-luck spel waarbij je een houten tegeltje trekt en vervolgens kiest met welke kant je deze naar boven legt. Afhankelijk van deze keuze wordt de tegel beschikbaar voor iedereen en mag je nog een tegel trekken of komt de tegel in jouw persoonlijke voorraad en mag je geen tegels meer trekken. Het spanningspunt van het spel is dat tegels in jouw voorraad andere tegels uit de zee vissen en hiervoor scoren. Als je dus maar tegels blijft trekken, maar ze uiteindelijk zelf niet kunt pakken, dan geef je de andere spelers kansen om grote hoeveelheden punten in één keer te scoren.

RAPTOR RACE
De stand van Raptor Race trok vooral de aandacht door het fraaie bewegende raptor standbeeld dat er stond. Van het spel zelf had ik niet zoveel verwacht omdat het duidelijk op kinderen gericht is. Ik werd echter aangenaam verrast door het spel.

Het is een zeer vlot racespel waarbij je op een Yathzee-achtige wijze probeert een zo gunstig mogelijk dobbelresultaat te krijgen voor de verplaatsing van de Raptors die scoren volgens jouw geheime opdracht. Daarbij kun je een paar leuke trucs toepassen die slim gebruik maken van boostvakjes en terrein. Hierdoor is het een licht spel dat heel geschikt is voor kinderen, maar hoef je je als volwassene zeker niet te vervelen.

NATURE
Nature is een opvolger van Evolution en ziet er fantastisch uit. Helaas lijken de veranderingen het spel vergevingsgezinder en minder gemeen te maken. Dit zal vast veel mensen aanspreken, maar voor mij maakt het dat wat minder interessant.

DUNGEONS OF DORIA
Op aanraden van twee van onze klanten heb ik Dungeons of Doria bekeken. Dit is een 'old school' coöperatieve dungeoncrawler met een zeer duidelijke rollenspelbasis. Het is zeker niet een spel voor iedereen, maar heeft een heel eigen charme die je niet vaak meer ziet. Het meest aantrekkelijke aspect vond ik dat je geen standaard vijanden tegenkomt, maar dat ze allemaal een extra kaart krijgen om ze uniek te maken. Zo moet je anders reageren op een skelet die met een zwaard op je af komt dan op eentje die probeert dingen uit jouw rugzak te stelen. Dit spel raakte uitverkocht op de beurs, maar we gaan kijken of we het in de toekomst voor de winkel kunnen krijgen.

DINO DYNASTY
Dino Dynasty is een spel dat mijn aandacht trok op basis van het thema en de illustraties. De tekeningen zijn namelijk gemaakt door iemand die het favoriete dino boekje van mijn dochter heeft geïllustreerd. Ik heb toen niet eens een demo gespeeld, maar het spel wel meteen besteld. Soms worden keuzes snel gemaakt om vreemde redenen. ;)

FINCA
Op de beurs kreeg ik een demo van de nieuwe versie van Finca. Dit spel had ik jaren geleden voor het laatst gespeeld en het was een verademing om zo'n klassiekertje weer een keer te spelen. Veel interactie, minimale regels en genoeg om over na te denken in een korte speelduur. Dit soort eenvoudige spellen raken tegenwoording volgens mij een beetje ondergesneeuwd en dat is jammer. Ik hoop dan ook dat er weer vaker klassiekers in een verbeterd en kleurrijker jasje uit gaan komen.

KRAKEL-ORAKEL
Eenmaal thuis kreeg ik van een klant de tip dat het spel Krakel-Orakel een heel leuk spel is en ze hebben helemaal gelijk.

Dit leuke partyspel laat de spelers onder tijdsdruk het geheime woord van hun kaartje tekenen op hun bordje. Daarbij worden ze echter creatief uitgedaagd omdat ze alleen mogen tekenen op de afgedrukte stippellijnen. Na het tekenen worden er extra woordkaarten toegevoegd en uitiendelijk moeten de spelers telkens om beurten een woord aanwijzen waarvan ze denken dat die door niemand getekend is. Als je daarbij teveel fouten maakt, dan verlies je het spel.

Dit spel is helaas nu alleen nog maar in het Duits verkrijgbaar. Als dit verandert, dan gaan we zeker aan ons assortiment toevoegen

MINOS: DAWN OF THE BRONZE AGE
Een vriend had Minos: Dawn of the Bronze Age aangeschaft en deze wilde ik wel graag proberen. Ik ben een groot fan van Rurik: Dawn of Kiev van dezelfde designer en Minos gebruikt een soortgelijk actieselectiesysteem.

Dit actieselectiesysteem is nog iets uitgebreider en minder statisch in Minos en dat is een pluspunt voor het spel. De rest van de toevoegingen vond ik echter beduidend minder geslaagd. In isolatie zijn er veel interessante ideeën in het spel verwerkt, maar het is in totaal simpelweg teveel en niet coherent aan elkaar verbonden. Daarnaast heb je op het einde van het spel vrijwel onherroepelijk veel te veel resources tot jouw beschikking, waardoor er geen echte spanning is of je iets voor elkaar kan krijgen of niet. Je moet dan dus allerlei complexe paden doorrekenen om te bepalen of je bij wijze van spreken 30 of 31 punten scoort in deze ronde.

Ik ken heel veel mensen die hier helemaal blij van zullen worden, maar voor mij is dit een duidelijk geval van 'less is more' en hou ik het bij Rurik.

~ Matthias