De spellen die we hier behandelen zijn vaak best wel bekend, maar ditmaal willen we graag een wat meer obscuur spel in de spotlight zetten.
In Sovereign Skies worden de zes verschillende planeten van het spel in een willekeurige volgorde neergelegd. Je bezoekt deze planeten vervolgens met jouw moederschip om daar acties uit te voeren. Je kunt altijd gratis naar de volgende planeet in jouw reisrichting reizen, maar het kost energie om verder door te reizen of jouw reisrichting te veranderen.

Op elke planeet die je met jouw moederschip bezoekt, kun je een shuttle laten landen, de politieke kaart van de planeet verzamelen (als je die nog niet hebt) en/of de unieke actie van de planeet uitvoeren. Je ontvangt 1 energie als je maar één van deze acties uitvoert en je moet juist 1 energie betalen om ze alledrie uit te voeren.
Het laten landen van shuttles is belangrijk om de meerderheid te krijgen op een planeet. Dit laat je namelijk energie verdienen als een andere speler deze planeet met zijn moederschip bezoekt. Het geeft je ook de mogelijkheid om een basis op een planeet te kunnen bouwen als je met jouw moederschip de unieke actie van de planeet Utei uitvoert. Gebouwde basissen zijn belangrijk voor het verkrijgen van meerderheden op planeten en geven je de mogelijkheid om ze te activeren met de unieke actie van de planeet Hreja. Deze activatie levert je het hoogste beschikbare activatie puntenfiche voor die planeet op en versterkt jouw positie in de bepaling van de meerderheid op die planeet.
![]() |
Het verkrijgen van de verschillende politieke kaarten van elke planeet is nodig omdat je hiermee op planeet Deyvas in de gunst kan komen van één van de beschikbare senators. Je levert daar een combinatie van politieke kaarten in en ontvangt vervolgens de bijbehorende senatorkaart en het hoogst beschikbare puntenfiche voor die stapel senators. Een ontvangen senatorkaart kun je in jouw volgende beurten inleveren om één van de twee acties op de kaart uit te voeren. Een andere functie van de politieke kaarten is dat je ze op planeet Eylona kunt inleveren om invloed uit te oefenen op de planeet waar je de politieke kaart vandaan hebt. Je verdient daarmee het pledge puntenfiche voor die planeet als deze nog in het midden beschikbaar is. Als een andere speler het fiche van deze planeet eerder al geclaimd heeft, dan neem je het alleen over als jij de meerderheid op de betreffende planeet hebt met shuttles en (geactiveerde) basissen. |
Zodra twee van de beschikbare stapels met activatie of senator puntenfiches leeg zijn, eindigt het spel en wordt gekeken wie de meeste punten verdiend heeft en dus de meest invloedrijke factie is.
| Martha: Ruimtethema's vind ik meestal niet interessant, vooral niet als het gaat om grootse 4X spellen met een boel dobbelstenen om conflicten uit te vechten en je veel makkelijker spullen verliest dan je ze kunt bijbouwen. Sovereign Skies leek me op basis van de doos dan ook niet heel interessant. In dit spel ben je echter juist aan het opbouwen en krijg je steeds meer invloed op de verschillende planeten, wat je weer extra mogelijkheden kan geven. Het conflict zit erin dat je meerderheden moet krijgen op de planeten en probeert om de eerste te zijn die bepaalde dingen haalt, omdat het dan meer punten waard is. Het rondvliegen om verschillende acties te doen vond ik leuk, maar het was iets te makkelijk om gewoon de actie te doen die je wilde door energie bij te betalen. Ik heb tijdens het spel nooit het gevoel gehad dat ik niet elke actie op het bord in principe kon doen, het was hooguit de vraag of dat zoveel energie waard zou zijn. Hierdoor was het slim plannen van meerdere beurten minder belangrijk dan ik in eerste instantie had verwacht, wat ik jammer vond. De race naar de punten was ook wat minder spannend dan ik in eerste instantie dacht, omdat het volgende fiche maar één punt minder waard was. Hierdoor was het niet super zinnig om een race aan te gaan, omdat je al snel teveel moest investeren om iemand te snel af te zijn en dat ene puntje dan niet opwoog tegen de kosten. Samengevat heb ik me best vermaakt, maar vond ik het minder interessant dan ik gehoopt had. |
| Yvette: Ook voor mij is Sovereign Skies niet een spel wat ik snel zelf zou uitkiezen. Ik ben niet zo van de space en ruimteschepen, maar toch heeft dit spel mij wel positief verrast. Al spelende kom je er al snel achter dat het ruimte thema helemaal niet zo aanwezig is en is het gewoon een spel waarbij je moet zorgen dat je altijd de meerderheid in een gebied hebt. Op zich was dit niet lastig om voor elkaar te krijgen, alleen had ik een beetje een verkeerde strategie gekozen. Ik heb aan het begin vrij vaak voor een extra energie gekozen, in plaats van een shuttle te plaatsen. Want, zoals bij veel spellen, was ik bang dat ik uiteindelijk zonder energie zou komen te zitten en dat ik dan niks nuttigs meer kan uithalen. Achteraf gezien bleek dat bij dit spel totaal niet nodig, er zijn redelijk veel manieren om extra energie te krijgen, dus bij een volgend potje zou ik me veel meer focussen op meer, meer en nog meer shuttles te plaatsen. Hoe meer shuttles je in een bepaald gebied hebt, hoe makkelijker je een basis kunt bouwen. Het gedeelte van het 'pledgen' in het spel vond ik zelf niet heel veel toevoegen. Je kreeg er niet heel veel punten voor en het was voor mij dus lastig om de meerderheid te houden. Ik heb vrij vroeg in het spel gepledged, maar die kaarten werden al snel weer van me afgepikt. 1x raden door wie ;-) Al met al vond ik het een prima spel, maar ik zou het een volgende keer heel anders spelen. Zeker nu dat ik weet dat ik me niet zo druk hoef te maken om de energie. Als je weet waar je je focus op moet leggen, zal het spel zeer zeker weer heel anders aanvoelen. |
| Matthias De doos van dit spel viel mij meteen op door het glanseffect dat ze gebruikt hebben en omdat er een fraai ruimteschip op staat. Dit is voor mij altijd moeilijk te weerstaan. Bovendien is het doosje aardig compact (terwijl het wel vol zit), waardoor dit wellicht nog wel een klein plekje in mijn collectie kon verdienen. Bij het lezen van de regels werd mij echter al snel duidelijk dat we hier niet te maken hebben met een spel vol epische ruimtegevechten, maar een veel abstracter spel waarbij je punten moet zien te verzamelen met relatief vreedzame acties. Het hart van het spel sprak mij echter wel aan omdat het in feite een rondel mechanisme (circulaire actie-selectie) combineert met het verkrijgen van meerderheden in gebieden. Ondanks dat het thema dus vrij vreedzaam en abstract is, moet je wel echt rekening houden met tegenstanders die jouw plannen kunnen dwarsbomen. Het thema verdwijnt tijdens het spelen echter al snel naar de achtergrond en je bent voornamelijk aan het plussen en minnen in jouw hoofd om de optimale zetten te vinden. Ook vind ik het jammer dat je, afgezien van de meerderheden, niet echt permanente vooruitgang boekt. Er zijn bijvoorbeeld geen technologieën te verdienen waardoor je nooit echt een gevoel van groei krijgt. De teleurstelling die ik daarbij voel, wordt echter grotendeels veroorzaakt door mijn eigen verwachtingen van het spel op basis van hoe het er uit ziet. Het spel zelf zit echter wel goed in elkaar en ik vermaak me altijd goed als ik het speel. Bovendien voelt het vrij uniek ten opzichte van al mijn andere science fiction spellen. Ik waardeer het spel daardoor steeds meer naarmate ik het vaker speel en tegen meer tegenstanders opneem. Ondanks dat het spel dus totaal niet was wat ik er van verwacht (en gehoopt) had, ben ik wel blij om het in mijn collectie te hebben en heb ik inmiddels besloten om de uitbreiding ook toe te voegen. |
~ Matthias, Martha & Yvette
