Patchwork is al tijden een favoriet spel bij ons thuis en ook de spellen uit de puzzel trilogie (Cottage Garden, Indian Summer en Spring Meadow) komen regelmatig op tafel. Altijd leuk om lekker te puzzelen en te kijken wie het slimst z'n bordje kan vullen. Toen we onlangs Second Chance binnenkregen werd mijn interesse gewekt. Eenzelfde soort puzzel, maar dan met potlood en papier en in een kwartiertje te spelen!

Prima te gebruiken als leuk tussendoortje op een warme werkdag dus, even bijkomen in een rustig momentje. Het klaarzetten is zo gebeurd. Alle spelers krijgen een blaadje met daarop een raster dat gevuld moet worden en een potlood. Nadat iedereen een eigen beginstuk van 7 vakjes heeft ingekleurd in zijn raster, kan het spel beginnen.

Elke beurt worden twee kaarten opengedraaid met daarop puzzelstukjes. Je moet vervolgens kiezen welke van de twee puzzelstukken je in je raster tekent. Als je gaat voor veel vakjes, is je blaadje sneller vol, maar misschien past dat andere stukje wel heel mooi in dat ene hoekje. Het is ook handig om in de gaten te houden welke ruimte je nog moet invullen, je valt namelijk af als je geen van beide stukken kunt plaatsen. Gelukkig heb je altijd nog je 'second chance'. Er wordt dan speciaal voor jou een nieuwe kaart gedraaid en als je dat stuk wel kunt plaatsen, blijf je gewoon meedoen. Het spel eindigt als iemand wint omdat hij zijn blaadje vol heeft. Als iedereen uitgevallen is of als er geen kaarten meer over zijn, wint degene met de minste lege vakjes.

Tijdens ons spel begonnen we allebei voortvarend met het vullen van ons raster. In het begin heb je immers alle ruimte. Omdat iedereen met een uniek beginstuk begint, maak je vrij snel andere keuzes. Na een aantal beurten werd de ruimte wat krapper en was er af en toe maar één stuk wat paste. Uiteindelijk kon ik dan ook geen van beide stukken plaatsen. Maar: second chance! Dus een nieuwe kaart gedraaid en ja hoor: hij past! Met enige opluchting -ik ging voor mijn gevoel best lekker- kon ik doorspelen. Echter, na een paar beurten was het weer raak: ik kon wederom geen van beide stukken plaatsen. Second second chance! En met een enorme dosis mazzel: het past weer! Ondertussen had Yvette pech. Ze moest een stuk plaatsen dat heel slecht paste, waardoor ze behoorlijk klem kwam te zitten, maar nog wel een paar verschillende opties had. Mijn blaadje was iets voller, maar daardoor had ik ook een heel specifiek stuk nodig. Wie van ons zou aan het langste eind trekken? Met toch wel wat adrenaline werden de kaarten omgedraaid... en ja hoor, mijn geluk was nog niet op: precies het juiste stuk! Mijn blaadje was vol en Yvette hield helaas nog 3 vakjes over.


Toen Matthias hierover hoorde, kwam hij meteen aan met Patchwork Doodle, vanwege de overeenkomsten tussen beide spellen. En die zijn er zeker. Ook bij dit spel krijgen alle spelers een blaadje met daarop een raster dat gevuld moet worden en een potlood. Tevens begint iedereen met het inkleuren van een beginstuk van 7 vakjes op zijn raster. Nu worden er echter acht kaarten met puzzelstukjes in een cirkel gelegd en tussen twee van de kaarten een pion gezet. Het spel kan beginnen!

Elke beurt wordt met een dobbelsteen gegooid en wordt de pion één, twee of drie vakjes met de klok mee verzet. De kaart waarop de pion landt, geeft het puzzelstukje aan dat iedereen op zijn blaadje moet tekenen. Na zes beurten volgt er een tussentelling, waarbij je punten krijgt voor de grootste ingekleurde rechthoek op jouw blaadje. Je kunt zien welke stukjes er mogelijk beschikbaar worden en daardoor vooruit plannen. Tevens heb je een viertal speciale acties tot je beschikking, die je extra mogelijkheden geven. Na de derde tussentelling krijgt iedereen nog minpunten voor eventuele open vakjes op zijn blaadje en daarna wordt de eindstand bepaald. Degene met de meeste punten heeft gewonnen.

Gedurende het spel werd er ook hier weer voortvarend begonnen met het vullen van de rasters, waarbij we af en toe even goed moesten kijken hoe we een zo groot mogelijke rechthoek konden vormen. Doordat er in dit spel kleurpotloden zitten, werden ook opmerkingen in de trant van 'ik wil nu graag geel hebben, waar is die?', 'blauw heb ik nog niet, oh die heb jij', of 'nee, hier is groen mooier' vaak gehoord. Tussen de artistieke uitspattingen door werd er echter heftig gepuzzeld. Door op het juiste moment een special actie in te zetten, wist ik bij de eerste tussentelling de hoogste score te halen, Yvette en Matthias gingen gelijk op en hadden een nieuw doel erbij: 'met z'n allen tegen Martha'. In de volgende ronde lukte dat niet helemaal, maar Matthias wist wel de tweede plek te bemachtigen. Op naar de laatste en beslissende ronde! Omdat aan het begin van de ronde al precies te zien is welke stukjes er zijn, werd er nu wat langer nagedacht. Wanneer moet je de speciale acties die je nog over hebt inzetten? Hoe kun je dat stuk het handigst plaatsen, zodat de andere stukken ook nog passen? Ook werd er geprobeerd de dobbelsteen te beïnvloeden door hardop het gewenste getal te roepen. Soms leek ie nog te luisteren ook! Uiteindelijk wist Yvette met een eindsprint haar blaadje helemaal te vullen en Matthias achter zich te laten. Mijn voorsprong was echter groot genoeg voor de winst. Het spel eindigde met scores van 144 - 128 - 117.


Beide spellen vond ik erg leuk om te spelen. Second Chance is iets eenvoudiger en meer tactisch, maar daardoor ook erg hilarisch met alle momenten van geluk en pech tijdens het spel. Patchwork Doodle is meer strategisch. Je kunt meer plannen, maar hebt ook wat vaker een rustig nadenkmoment. Wat je voorkeur ook is, je kunt met beide spellen met maximaal zes spelers lekker gaan puzzelen op een klein oppervlak.

~ Martha