Spelletjes spelen is één van mijn favoriete manieren om mijn vrije tijd door te brengen. Het is natuurlijk altijd gezellig om samen om de tafel een bordspel te spelen, maar ook met een computerspel kan ik me uitstekend vermaken. Een bordspel met een computerspelthema vind ik dan ook altijd interessant om te bekijken. Toen vorige maand de hack-and-slash RPG als bordspel Sanctum uitkwam, wilde ik deze dan ook zeker proberen kopen. De uitgever had al eerder een leuke omzetting van een computerspel naar bordspel gemaakt in Adrenaline en ook veel van hun andere spellen vinden we erg goed.
In Sanctum nemen twee tot vier helden het op tegen de demonische koning die bezit heeft genomen van de stad Sanctum. Op weg naar de stad komen ze hordes demonen tegen die ze moeten verslaan om ervaring op te doen, nieuwe vaardigheden te leren en betere uitrusting te verzamelen.
In zijn beurt kan een speler verder lopen richting Sanctum, waarbij hij een groepje demonen aantrekt. Hij kan er ook voor kiezen om te vechten met de demonen die hij eerder heeft aangetrokken. Daarbij gooit de speler met een aantal dobbelstenen en moet hij de waardes die op de demonen staan exact halen. Gelukkig heb je verschillende mogelijkheden om dobbelsteenworpen aan te passen. Demonen die je verslaat, geven je de mogelijkheid nieuwe vaardigheden te leren en geven je nieuwe uitrusting. Demonen die je niet verslaat, doen je schade als je je niet kunt verdedigen. Het gebruiken van je uitrusting kost echter focus en/of uithoudingsvermogen. Gelukkig kun je die terugkrijgen door de derde optie te kiezen: rusten. Daarbij herstel je niet alleen je focus en uithoudingsvermogen, maar kun je ook je uitrusting aanpassen.
Als de spelers zijn aangekomen bij de muren van Sanctum, hebben ze zich hopelijk goed genoeg kunnen ontwikkelen en voorbereiden om het op te nemen tegen de demonische koning. Deze is uiteraard niet blij dat jullie hem komen storen en brult tegen iedereen om jullie schade te doen of anderszins te hinderen. Iedereen gaat vervolgens zijn eigen gevecht aan waarbij je een rij van negen kaarten krijgt om te verslaan. Elke tweede kaart is een woedekaart, waarop een tegenaanval van de demonische koning staat. Als geen van de helden zijn gevecht weet te winnen is Sanctum verloren. De held die zijn gevecht weet te winnen en nog de meeste levenspunten over heeft, wint het spel.
We hebben Sanctum al meerdere keren gespeeld en ik heb het al als alle vier de helden opgenomen tegen de demonische koning.
Bij ons eerste spel was ik de Huntress (groen), die de mogelijkheid heeft om verkregen juwelen te gebruiken als focus of uithoudingsvermogen en uitrusting van het eerste niveau kan dragen zonder daarvoor juwelen in te zetten. Helaas kwam ik net één beurt te kort en stierf mijn Huntress een anonieme dood. Gelukkig wist de andere speler wel te winnen, waardoor in ieder geval Sanctum wel gered werd.
De uitdaging wordt dan natuurlijk om het volgende potje wel te overleven, dus ging ik het als de Outlaw (beige) nog een keer proberen. Hij heeft de beschikking over een extra drankje om focus of uithoudingsvermogen te regenereren. Jammer genoeg ging het eindgevecht deze keer nog slechter en ook mijn Outlaw ging kansloos ten onder. Wederom had mijn medespeler meer succes en was Sanctum veilig.
Yvette had ondertussen aangegeven het spel ook te willen proberen, waardoor ons volgende potje met vier spelers was. Deze keer kroop ik in de huid van de Slayer (rood), die veel uithoudingsvermogen heeft en een kort lontje heeft. Woede zorgt ervoor dat je met één dobbelsteen altijd raakt. Deze keer lukte het me niet alleen om het gevecht winnend af te sluiten, maar ik had ook nog eens het meeste leven over. Eindelijk had ik een keer bijgedragen aan het bevrijden van Sanctum!
Zo'n overwinning smaakt uiteraard naar meer en er was één held die ik nog niet gespeeld had: de Dancer (blauw). Zij heeft de mogelijkheid uitrusting waar focus voor gebruikt wordt twee keer te activeren en kan elke keer een extra dobbelsteen gebruiken als ze de worp aanpast met haar uitrusting. Deze keer was ik de held van de dag: door mijn Dancer ging Sanctum niet ten onder aan de demonen.
Martha:
Wat ik erg leuk vind is dat alle helden binnen hetzelfde spelsysteem andere mogelijkheden en speelstijlen hebben. Het is elke keer weer een leuk puzzeltje om de juiste demonen te verslaan zodat je de juiste uitrusting kunt vinden, maar ook op te letten dat je daarmee wel de juiste vaardigheden kunt leren en voldoende juwelen vrijspeelt om je gevonden uitrusting te kunnen dragen. De Huntress is de enige held waarmee het nog niet gelukt is om het eindgevecht te winnen, maar dat maakt haar juist ook tot een leuke uitdaging. Bovendien kunnen we, als we het spel ooit makkelijk gaan vinden, in plaats van op het normale niveau ook nog op de niveau's moeilijk, nachtmerrie en inferno spelen, waardoor ik verwacht dat we er nog veel speelplezier aan zullen beleven.
Yvette:
Ook ik speel in mijn vrije tijd regelmatig computerspellen naast bordspellen, wat mijn interesse in Sanctum gelijk aanwakkerde. Ik was aangenaam verrast hoe goed ze elementen van een computerspel in een bordspel hebben verwerkt. Met name de rust optie waarbij je je uitrusting kan aanpassen om je karakter nóg beter te laten vechten en verdedigen tegen de hordes demonen deed mij erg denken aan computerspellen.
Zoals Martha beschreef heb ik gespeeld met de Huntress (groen), waar nog nooit een spel mee gewonnen is. Ook ik vond het een lastig karakter om mee te spelen, maar dat komt denk ik met name doordat ik niet de goede vaardigheden heb gekozen. Bij de laatste ronde van het spel heb ik hopeloos verloren, omdat mijn verdediging zwaar ondergeschikt was tegen de demonen. Ik denk dat als ik me de volgende keer meer richt op betere vaardigheden en aanvallen, het spel nog wel eens heel anders zou kunnen verlopen.
Ik ben vastberaden om het spel nog een keer te spelen met de Huntress, want het moet toch mogelijk zijn om ook met dat figuurtje toch minstens één keer te winnen!
~ Martha & Yvette