Toen The Red Cathedral binnenkwam viel meteen op dat het vrij zwaar is voor het formaat. Na het bekijken van de foto's en het lezen van de beschrijving werd al snel duidelijk dat dit veel spel is in een klein doosje.
Centraal in dit spel is een marktbord waar de spelers grondstoffen kunnen verzamelen. Dit doe je door één van de dobbelstenen op dit bord evenveel stappen te verplaatsen als het aantal ogen op de dobbelsteen. Je krijgt dan de grondstoffen die afgebeeld zijn op het fiche waarnaast de dobbelsteen landt. Als er nog andere dobbelstenen op deze plek liggen, dan krijg je zelfs een veelvoud van deze grondstoffen. Daarnaast mag je de vaklieden activeren in het kwadrant waar jouw dobbelsteen landt. Deze vaklieden bieden verschillende acties aan die je verder vooruit helpen in het spel.
De verzamelde grondstoffen heb je nodig om secties van de kathedraal af te bouwen. Je moet zo'n sectie dan eerst claimen door één van jouw vlaggen erop te leggen. Dit claimen levert jou ook meteen een werktuigtegel op die je, tegen betaling, op één van de dobbelsteenvakjes van jouw speelbord kunt leggen. Vanaf dat moment krijg je hetgeen wat er op de werktuigtegel afgebeeld is als je die betreffende dobbelsteen verplaatst op de markt.
Om een geclaimde sectie af te kunnen bouwen, moet je alle benodigde grondstoffen naar de sectie transporteren. Zodra alle beschikbare grondstoffen op een sectie liggen, wordt deze afgebouwd en scoor je hiervoor punten en eventueel ook geld. Op afgebouwde secties kunnen vervolgens door iedereen ornamenten gebouwd worden, zoals deuren, ramen en torenspitsen. Als je deze inlegt met verschillende edelstenen, dan kun je daar veel punten mee verdienen.
Het spel eindigt zodra iemand zijn zesde sectie afbouwt en dan wordt de waarde van elke toren bepaald. Een toren is twee punten waard voor elke afgebouwde sectie en één punt voor elk ornament op de toren. Vervolgens wordt bepaald wie het meest heeft bijgedragen aan de bouw van elke toren. Afgebouwde secties en ornamenten tellen daarbij even zwaar. De speler die de grootste bijdrage heeft geleverd ontvangt de totale waarde van de toren in punten, de volgende speler de helft, etc. De speler met de meeste punten na evaluatie van alle torens, heeft de grootste indruk gemaakt op de tsaar en wint het spel.
Yvette: Zoals hierboven in de introductie al is omschreven; het is inderdaad veel spel in een klein doosje. Houd jij van veel verschillende mechanismen in één spel? Dan is Red Cathedral zeker iets voor jou! Ik heb zelf het spel niet helemaal gespeeld, ik heb alleen enkele rondjes met Matthias gespeeld om een idee te krijgen van hoe het spel werkt. Dit omdat het spel me vooraf niet iets voor mij leek, maar juist tijdens die paar rondjes werd ik wel degelijk enthousiast. Ondanks dat het spel dus meerdere mechanismen gebruikt, (o.a. dobbelstenen verplaatsen, grondstoffen verzamelen, een beetje area control), zit het wel erg goed in elkaar. Maar soepel is het niet altijd... Ik liep zelf bijvoorbeeld al snel tegen het probleem aan dat ik geen geld meer had en ik vond het wat lastig om goed door te krijgen wanneer je nou wel of niet (en hoeveel) iets mocht pakken/verplaatsen. Omdat je in Red Cathedral zo veel opties hebt, moet je redelijk goed vooruit plannen met wat je nou eigenlijk wil, dat was best lastig omdat er tussen de beurten veel kan veranderen. Ik zou het spel best wel eens in z'n geheel willen spelen, kijken of mijn aangewakkerde enthousiasme terecht is! |
Martha: Ik heb zowel de basis als de gevorderde versie één keer gedaan. In de gevorderde versie moet je eerst de ornamenten vrijspelen voordat je deze kunt bouwen, wat wel een leuk extra element is. Het spel was leuk om te doen, maar mist voor mij iets waardoor ik het nog veel vaker wil doen. Alles werkt goed, het ziet er goed uit, maar toch vind ik het niet heel spannend of interessant wat ik aan het doen ben. Doordat je pas weet wat je opties precies zijn als de ander geweest is, ging ik ook eigenlijk pas verzinnen wat ik wilde doen als de ander klaar was. Het is meerdere keren voorgekomen dat ik maar een stukje toren ging claimen, omdat ik geen dobbelsteen wilde bewegen (we waren de optie om opnieuw te gooien vergeten). Het spel voelde wat beperkt, omdat er vrij veel regeltjes zijn over wat je wanneer kan en mag doen. Aan één kant denk ik dat het 'gevecht' om de meerderheid bij een toren te verkrijgen interessanter wordt bij meer spelers, maar het spel zal dan ook langer duren. Daarom twijfel ik of ik het met meer dan twee zou willen proberen. Dat gezegd hebbende, als iedereen aan tafel het graag zou willen spelen, zou ik zeker wel meedoen. Ik zal dit spel echter niet snel zelf voorstellen. |
Matthias The Red Cathedral is een spel dat veel bereikt met weinig. Dat is niet alleen op het gebied van de componenten en de kleine doos, maar ook door een paar slimme stroomlijningen toe te passen waardoor het niet voelt alsof er simpelweg allerlei bekende mechanismen op een hoop gegooid zijn. Ik noem dit spel dan ook wel eens Tiny Epic Euro naar de spellen uit de Tiny Epic reeks. Het verzamelen van grondstoffen op de markt is een relatief eenvoudige actie die meerdere gevolgen heeft. Door het verplaatsen van een enkele dobbelsteen krijg je niet alleen de grondstoffen van de plek waar je landt, maar kun je ook de actie van de vakman/vrouw in dit kwadrant gebruiken. Als je voor de betreffende dobbelsteen een werktuigtegel hebt, dan krijg je daarnaast nog de grondstof die daar op staat (of de grondstof bij de dobbelsteen die op de tegel staat). Een kleiner, maar zeker niet onbelangrijk effect, is dat je door het verplaatsen van de dobbelsteen ook de opties van de andere spelers beïnvloed omdat deze dobbelsteen en de andere dobbelstenen op dezelfde plek opnieuw moet rollen. Het is zeer bevredigend als je door de verplaatsing van één dobbelsteen de grondstoffen weet te verzamelen die je nodig hebt, een nuttige actie kunt uitvoeren en een gunstige optie voor één van jouw tegenstanders teniet kunt doen. Ik vind het ook leuk dat er een strijd gaande is voor de meerderheid bij de bouw van de kathedraal en een race om hogere secties eerder af te bouwen dan jouw concurrenten. Dit zorgt voor interactie die je helaas steeds minder vaak ziet bij andere 'Euro' spellen. Dit alles resulteert in een spel dat ik zeker vaak zal voorstellen en mee zal nemen naar andere mensen. Het spel is namelijk mooi compact en het is niet heel moeilijk om het uit te leggen. Daarnaast zijn er veel verschillende vaklui, is de verdeling van de grondstoffen elke keer anders, bouw je elke keer een net andere kathedraal en kun je kiezen tussen de eenvoudige en geavanceerde versie. Er is dus genoeg variatie om het spel vers te houden. |
~ Matthias, Martha & Yvette