Mandala had ik ooit al eens met Matthias uitgeprobeerd en recent stelde Yvette voor om dit spel eens te proberen. Aangezien ik me kon herinneren dat ik me prima vermaakt had, was ik zeker wel te porren voor een potje!
Tijdens het spel probeer je kaarten in jouw Kelk te verzamelen die je aan het eind van het spel punten opleveren. Dit doe je door bij te dragen aan de twee mandala's op het speelbord. Hoeveel punten een kleur waard is, hangt af van waar die kleur in jouw rivier ligt. Je krijgt pas kaarten in je Kelk als je die kleur al in je rivier hebt liggen. De eerste kaart die je van een kleur krijgt, gaat altijd op het eerste vrije veld in de rivier, de overige kaarten naar je Kelk. Hoe later je dus een kleur toevoegt aan de rivier, hoe meer punten elke kaart van die kleur in jouw Kelk waard is.
Aan het begin van het spel worden in het midden van elke mandala twee kaarten op de zogenaamde berg gelegd. In elke mandala mag elke kleur maar op één plek voorkomen, ofwel aan jouw kant, aan de kant van jouw tegenstander of op de berg. Dit wordt de kleurregel genoemd.
Je mag elke beurt één van drie opties kiezen. Je mag bijvoorbeeld een handkaart toevoegen aan de berg als die kleur al op de berg ligt of nog
niet in de mandala voorkomt. Je kunt ook één of meerdere handkaarten van dezelfde kleur aan jouw kant van de mandala toevoegen, daarbij rekening houdend met de kleurregel. Komen deze opties je niet goed uit, dan kun je handkaarten van dezelfde kleur afleggen en evenveel nieuwe kaarten van de trekstapel trekken.
Zodra alle kleuren in een mandala voorkomen, wordt deze afgebroken. De speler met de meeste kaarten aan zijn kant, mag als eerste een kleur van de berg kiezen en alle kaarten van die kleur toevoegen aan zijn rivier en/of Kelk. Daarna kiest de andere speler een kleur en zo verder tot de berg leeg is. De overige kaarten worden afgelegd. Er worden twee nieuwe kaarten aan de berg toegevoegd om de mandala opnieuw te beginnen.
Als een speler zijn zesde kaart in de rivier legt, eindigt het spel. De spelers krijgen nu punten voor de kaarten uit hun Kelk. Elke kaart van een kleur is zoveel punten waard als het getal dat bij deze kaart in de rivier van de speler staat. Degene met de meeste punten is de winnaar.
| Martha: Ook deze keer heb ik me prima vermaakt met Mandala. Hoewel de regels niet zo eenvoudig lijken als je ze leest (of moet opschrijven zoals hierboven ;)), valt het allemaal vrij snel op zijn plaats als je eenmaal aan het spelen bent. De kaarten die je alvast in je Kelk krijgt geven je een idee voor welke kleur(en) je graag veel punten zou willen hebben. Daarbij moet je echter niet vergeten dat hoe langer je wacht met het plaatsen van een kleur in je rivier, hoe minder tijd je hebt om die kleur in je Kelk te krijgen. Dit zorgt er samen met de kleurregel voor dat je best wat moet plannen en slim moet spelen om de juiste kaarten op het juiste moment te krijgen. Hoewel ik het een leuk spelletje vind, denk ik niet dat ik het nog vaak zal spelen, de regels zakken daarvoor te makkelijk weg. |
| Matthias Wegens tijdgebrek heb ik het spel deze keer niet nog een keer kunnen spelen en de laatste keer was al een lange tijd geleden. Ik weet er dus helaas niet alles meer van, maar ik kan wel aangeven dat dit een spel is dat niet 'klikt' voor mij. Begrijp me niet verkeerd: ik vond het toentertijd best leuk om te spelen en het spel zit goed in elkaar, maar het thema en de gebruikte terminologie geven me geen houvast om de regels aan op te hangen. Hierdoor zou ik dus elke keer de regels uitgebreid moeten lezen en duurt het dan nog een paar rondjes voordat alles weer op zijn plaats valt. Mijn conclusie is dus ook dat Mandala een goed spel is dat helaas voor mij niet werkt. |
| Yvette: Om even te ontspannen tussen alle werkzaamheden door, heb ik Mandala gekozen om te spelen. Deze kan vrij vlot gespeeld worden met z'n tweetjes en Martha en Matthias hebben het al eens eerder gespeeld. Dus ik was ook wel benieuwd! Het spel is eigenlijk vrij simpel, maar ik vond de regels soms wat onduidelijk in het regelboekje staan. Maar zoals gewoonlijk, moet je gewoon beginnen met spelen en dan wordt het vanzelf duidelijk. Ik vond het in het begin wat verwarrend dat, de kaarten die ik in mijn veld legde, dat ik die inzette om te bieden. Dus dat zijn geen kaarten die je later mag pakken als de mandala af is. Hierdoor heb ik redelijk wat waardevolle kaarten per ongeluk weggespeeld. Gelukkig had ik dat snel door en heb ik mijn score snel omhoog weten te krijgen. Wat ik uniek vond aan het spel is dat je zelf bepaalt hoeveel elke kleur waard is. Dit probeer je natuurlijk enigszins tactisch te regelen, maar dat is niet altijd zo gemakkelijk! Je begint het spel namelijk met twee kaarten in jouw Kelk en je wil proberen om die twee kleuren zo hoog mogelijk te plaatsen, zodat ze het meeste aantal punten waard zijn. Dit mechanisme vond ik heel leuk. Het maakt het spel net een klein tikkeltje lastiger en ik hou wel van een beetje uitdaging. Het spel is dus goed te doen, maar je moet goed blijven opletten! Zeker een aanrader en ik zou het absoluut nog eens willen spelen. |
~ Matthias, Martha & Yvette