Matthias

King of Tokyo is één van mijn favoriete chaotische spelletjes voor grotere groepen, maar ik moet toegeven dat het met twee spelers niet het beste spel is. Ik werd dan ook enthousiast van de aankondiging van King of Tokyo Duel. Dit enthousiasme werd alleen maar groter toen ik de regelwijzigingen las. Eindelijk zijn de monsters niet allemaal hetzelfde en wordt het iets makkelijker om kaarten te kopen. Tevens leek het sporensysteem een goede vervanging te zijn voor het puntensysteem en vond ik de toevoeging van de buzzfiches erg creatief gevonden.

Helaas moet ik echter constateren dat ik dit enthousiasme niet echt kon vasthouden tijdens het spelen. De nieuwe regels werken prima, maar ze leggen daardoor des te meer bloot hoe willekeurig de basis van King of Tokyo is. Dit is niet zo erg als je met meer spelers speelt, maar zelfs met twee spelers kun je in het origineel de willekeur makkelijker accepteren omdat je van te voren weet dat het onzinnig gaat zijn. Omdat King of Tokyo Duel speciaal ontwikkeld is voor twee spelers, verwacht je echter meer controle te hebben dan dat er inherent in het basissysteem van het spel zit. Daardoor zul je onherroepelijk een aantal keer het gevoel krijgen dat je allerlei dingen gemanipuleerd hebt, maar het uiteindelijk allemaal niets uitmaakte voor het eindresultaat.

Hierdoor moet ik helaas tot de conclusie komen dat King of Tokyo Duel in principe beter is dan King of Tokyo met twee spelers, maar dat ik in beide gevallen liever iets anders speel als we met z'n tweeën zijn. Bijvoorbeeld Agent Avenue met de uitgebreide regels is een goed alternatief waar ik dan meer plezier uit haal in dezelfde tijd. Het is alleen jammer dat dat spel geen vechtende titanische monsters heeft. ;)

Martha

Helaas moet ik me bij Matthias aansluiten, King of Tokyo Duel werkt niet voor mij, om eigenlijk dezelfde redenen. Ik had zelfs meteen hetzelfde andere spelletje in gedachten dat ik dan liever zou spelen (Agent Avenue).

Waarschijnlijk is het belangrijkste verschil dat ik ook geen groot fan ben van King of Tokyo, wat ik best af en toe speel met de juiste groep, maar dan meer als chaotisch tijdverdrijf dan voor het spelmechanisme. Ik had dus niet de hoge verwachting van het spel die Matthias van te voren had.

Bij King of Tokyo Duel zorgden de extra, op zich prima in elkaar zittende, mechanismen ervoor dat voor mij juist de choas extra naar voren kwam, maar niet op een fijne manier. Waar ik bij King of Tokyo kan accepteren dat het vrij willekeurig en geluksafhankelijk is, stoor ik me daar bij King of Tokyo Duel aan.