Martha

Finspan ziet er leuk uit en speelt makkelijk weg. De opties zijn overzichtelijk en je kunt eigenlijk altijd wel aan de dingen komen die je nodig hebt. Dit zorgde er helaas bij mij voor dat ik het niet zo spannend vond.

Net als bij Wingspan kwamen de mogelijkheden die de gespeelde viskaarten geven, vooral overeen met wat je sowieso krijgt als je de kolom activeert waarin ze liggen. Hierdoor heb ik nooit echt het gevoel dat ik iets gaafs voor elkaar heb gekregen of een heel slimme combo heb gevonden. Wyrmspan gaf me dat gevoel wel, doordat je met de grotten en het gildebord kan zorgen dat je net dat extra dingetje krijgt wat je nog nodig had, zonder daar een hele actie aan te wijden.

Van de drie spellen is Finspan in mijn optiek het meest toegankelijk, daarna Wingspan en Wyrmspan is het meest een spel voor veelspelers.

Finspan werkt niet supergoed voor mij, maar ik zou het niet erg vinden om mee te doen als iemand anders het voorstelt. Van de drie spellen blijft Wyrmspan mijn favoriet.

Matthias

Finspan is een spel dat duidelijk op het Wingspan systeem gebaseerd is maar alles net even makkelijker maakt. De regels en de speelduur zijn wat korter, de kaarten zijn wat overzichtelijker en je kunt ze wat vrijer plaatsen om soms toch iets voor elkaar te krijgen zonder dat je daarbij verplicht de betreffende kolom hoeft te activeren (een punt waar Martha en ik dus een andere ervaring bij hebben).

Ook ik vind dat het nettoresultaat van deze wijzigingen het spel wat minder spannend maakt dan Wingspan, dus ik zal mijn geliefde Wingspan zeker niet inruilen voor Finspan. Ik hou Finspan echter zeker wel in de collectie, omdat ik het een heel goed spel vind om met mensen te spelen die nog niet zoveel spelletjes gespeeld hebben of niet zo vaak spelletjes spelen. Wingspan wordt namelijk in mijn optiek vaak ten onrechte neergezet als een zeer goed 'gateway' spel, omdat ik denk dat veel ervaren spelers onderschatten hoe lastig het is om elke (unieke) kaart goed lezen EN combinaties te bedenken terwijl je de regels van het spel nog aan het leren bent. Beginnende spelers kiezen daarom in hun eerste spel vaak zomaar iets uit dat geen synergie heeft met wat ze al hebben liggen en komen daardoor nauwelijks vooruit. Dat kan er al snel toe leiden dat de speelervaring niet is wat ze ervan gehoopt hadden. Finspan heeft uiteraard ook allemaal unieke kaartjes, maar klikt veel sneller omdat deze kaartjes simpeler zijn en veel vrijer te plaatsen zijn. Hierdoor kunnen nieuwe spelers al vrij vroeg focussen op WAT ze willen doen in plaats van HOE ze het moet doen. Alle verschillende kaartjes zorgen er vervolgens voor dat meer ervaren spelers zich niet gaan vervelen terwijl de beginners dit uitvogelen.

Ik ben het dan ook niet eens met de mensen die roepen dat er geen derde 'span' spel nodig is omdat er al Wingspan is voor beginners/familie en Wyrmspan voor ervaren spelers. Ik denk dat ze nu een veel betere verdeling hebben met deze drie titels. Daarnaast brengt elk van deze spellen duidelijk een ander gevoel naar voren. Martha zou bijvoorbeeld Wingspan echt liever niet meer spelen, maar heeft zich wel vaak vermaakt met Wyrmspan. Voor mij ligt daarentegen de keuze duidelijk bij Wingspan, maar beide andere titels zijn ook prima te spelen en benader ik ook heel anders. Dat zie ik als een duidelijk teken dat deze spellen zeker allemaal het proberen waard zijn, zelfs als je het gebruikte systeem in één van deze titels niet leuk vond.