Coatl is een kleurrijk spel met mooie kunststof speelstukken en een interessant thema. Tijdens het spel maken de spelers namelijk kleurrijke Coatls om indruk te maken. Gelukkig kregen we een demo exemplaar dat we meteen konden uitproberen.

Het voorraadbord wordt midden op tafel klaargelegd en gevuld met koppen, staarten en rompdelen uit de respectievelijke zakjes. De voorspellingskaarten worden geschud en daarna worden er zes open gelegd om het aanbod te vormen. Elke speler krijgt ook een aantal van deze voorspellingskaarten (overeenkomstig zijn plek in de beurtvolgorde) en kiest er drie om te houden. De tempelkaarten worden geschud en elke speler krijgt hiervan ook één kaart. De rest wordt in twee open trekstapels klaargelegd op tafel. Ten slotte krijgt elke speler een spelersbord en drie offerfiches in zijn kleur.
Telkens als je aan de beurt bent, mag je Coatldelen pakken van het voorraadbord, voorspellingskaarten nemen, een Coatl bouwen, of één van je offerfiches inzetten.
Kies je voor het pakken van Coatldelen, dan pak je één kop, één staart of een setje van twee rompdelen van het voorraadbord. De gepakte onderdelen moet je op lege vakjes van jouw spelersbord plaatsen en je hebt daar plaats voor maximaal acht onderdelen. Als alle koppen en staarten of alle rompdelen van het voorraadbord genomen zijn, dan wordt het voorraadbord weer aangevuld met onderdelen uit de betreffende zak(ken).
Neem je voorspellingskaarten, dan mag je voorspellingskaarten toevoegen aan je hand uit het aanbod of van de dichte stapel. Hierbij mag je nooit meer dan vijf kaarten in je hand hebben. Als je klaar bent met pakken, dan wordt het aanbod weer aangevuld.
Ga je een Coatl bouwen, dan kun je kiezen om een nieuwe Coatl te beginnen of één van jouw onvoltooide Coatls uit te breiden. In beide gevallen mag je zoveel Coatl-delen van je spelersbord gebruiken als je wilt. Een Coatl kan echter maar één kop en één staart hebben. Als één of meerdere van jouw Coatls voldoet aan de voorwaarden van voorspellingskaarten in je hand, dan kun je deze voorspellingskaarten bij de betreffende Coatl(s) spelen.
Als je een Coatl voltooid, krijg je nog een laatste kans om voorspellingskaarten te spelen. Elke Coatl moet minimaal één voorspellingskaart hebben en maximaal vier. Je mag daarnaast ook een tempelkaart spelen. Dit kan de tempelkaart in je hand zijn, maar ook één van de twee bovenste kaarten op de openliggende tempelstapels. Alle gespeelde kaarten leg je vervolgens dicht bij de voltooide Coatl.
In plaats van de standaardacties kun je er ook voor kiezen om één van jouw offerfiches af te leggen om de daarop afgebeelde speciale actie uit te voeren. Eén van deze fiches staat je toe om uit één van de zakken precies de juiste kop, staart of rompdelen te zoeken voor jouw Coatl. Een ander fiche staat je toe om het aanbod van de voorspellingskaarten te verversen en dan daarmee jouw hand te verbeteren en het laatste fiche laat je één van de open tempelkaarten aan je hand toevoegen.
Als een speler zijn actie heeft uitgevoerd, is de volgende speler aan de beurt. Het spel eindigt zodra een speler zijn derde Coatl voltooid heeft, of als er helemaal geen rompdelen meer in de voorraad zijn. Iedereen krijgt nu nog een aantal beurten afhankelijk van hoe het spel eindigde en waar hij in de beurtvolgorde zit. Als iedereen zijn laatste beurt heeft uitgevoerd, volgt de eindtelling. Daarbij bepaalt iedereen hoeveel punten hun Coatls opleveren door te controleren hoe goed deze voldoen aan de voorwaarden op de voorspellings- en tempelkaarten die er bij gespeeld zijn. De speler met de meeste punten wordt uitgeroepen tot de nieuwe hogepriester en wint het spel.
| Martha: Het spel is me goed bevallen. Het is leuk om de Coatls te bouwen, het ziet er super uit als je een voltooide Coatl voor je hebt liggen, zeker omdat je ze een beetje kunt laten kronkelen. Het was een leuke puzzel om te proberen de juiste delen te verzamelen, genoeg kaarten te voltooien en dit allemaal snel genoeg te doen, zodat je wel al je Coatls af hebt aan het einde van het spel. Iets minder vond ik het regelboek, er staat bijvoorbeeld niet in wat je met de zakken moet doen. Uiteindelijk kwamen we er wel uit, maar in eerste instantie zat ik een beetje raar te kijken. Toen we eenmaal de onduidelijkheden hadden opgelost, was het geen probleem meer en speelde het spel vrij vlot weg. Af en toe waren er wat denkmomenten, waarop iemand toch even goed moest kijken naar de opties, maar dit werd nooit vervelend, omdat je die tijd prima kunt gebruiken om zelf ook alvast te plannen. We hadden verschillende momenten waarop niemand delen uit de voorraad wilde pakken, omdat je dan de anderen weer extra mogelijkheden geeft. Dit zorgt ervoor dat het interessant blijft wat de anderen doen. Als er veel aanbod is, hoop je dat ze niet wegpakken waar jij op zit te wachten, als er niet zoveel meer ligt, hoop je dat ze het opmaken, zodat jij weer volop keuze hebt. Sowieso is het handig om een beetje door te hebben welke kleuren wel of niet interessant zijn voor je tegenstanders, zodat je daar rekening mee kunt houden. Het spel heeft wel een leuke mix tussen strategie en tactiek. Aan de ene kant kies je voor bepaalde kleuren/patronen als je eenmaal een Coatl begonnen bent, maar je bent ook aan het kijken wat je verder kunt gaan doen, waarbij het zeker helpt als je in kunt spelen op wat er toevallig beschikbaar is. Ik zou dit spel zeker nog eens willen spelen. Het valt voor mij ongeveer in dezelfde categorie als Azul, een gestroomlijnd, abstract spel met mooie onderdelen, wat je leuk even kunt spelen als je een uurtje hebt. |
| Yvette: Coatl is echt een leuk spel! Het is kleurig, simpel, duurt niet al te lang en de art style in Maya thema vind ik erg mooi. Ik had een wat lastig begin, ik had namelijk helemaal geen goede voorspellingskaarten in m'n hand in combinatie met de spelonderdelen die op het voorraadbord lagen. Ik had besloten om mijn eerste Coatl te bouwen met enkel groene en rode rompdelen. Maar natuurlijk... Martha, die naast me zat en eerder aan de beurt was, ging ook voor groen, dus zij kaapte elke keer de groene onderdelen voor m'n neus weg! Uiteindelijk heb ik met deze rood/groene Coatl wel redelijk wat punten verdiend, maar ik was al vrij gauw overgestapt naar een andere Coatl, Al spelende had ik namelijk voorspellingskaarten gepakt die meer een blauw thema hadden, een kleur die Martha en Matthias allebei niet gebruikten. Slim besluit, want met deze Coatl kon ik vrij m'n gang gaan en heb ik een boel punten gescoord! De offerfiches vind ik een leuke toevoeging aan het spel, het kan een zetje de juiste richting op geven. Of het kan er nét voor zorgen dat jij niet degene bent die het voorraadbordje leeg moet pakken. Want uiteraard wil je je medespelers niet helpen! ;-) Zeker een aanrader, al is het maar alleen omdat je een toffe Coatl in elkaar mag puzzelen! |
| Matthias Coatl deed mij denken aan een ander toegankelijk spel met fraaie gekleurde onderdelen, namelijk Reef. In beide spellen bouw je een leuk bouwwerkje met gekleurde onderdelen en moet je afwisselend je focussen op het verzamelen van onderdelen of het verzamelen van scoringskaarten. In beide spellen moet je ook goed opletten wat jouw tegenstanders van plan zijn en kun je soms voor jouw tegenstanders gunstige zetten blokkeren door ze zelf uit te voeren. Toch zijn er ook een aantal verschillen die Coatl net iets uitdagender maken. Zo is daar bijvoorbeeld de spannende dans wie ervoor gaat zorgen dat de onderdelen weer aangevuld worden en dus zijn tegenstanders veel nieuwe opties geeft. Soms wil je dit moment toch even uitstellen door een andere (vaak suboptimale) actie uit te voeren. Een ander interessante keuze is wanneer je de voorspellingskaarten bij jouw Coatls speelt. Doe je dat vroeg, dan heb je namelijk een legere hand en kun je flexibeler nieuwe voorspellingskaart verzamlen. Het nadeel is dan echter dat je jouw plannen vroeg blootlegt en je tegenstanders beter weten wat je van plan bent en dit plan effectiever kunnen blokkeren. Deze extra spanningsvelden gaan een klein beetje ten koste van de elegantie van het spel. Er zijn net wat meer kleine regeltjes die je moet onthouden. Het regelboek helpt daar soms ook niet in mee. Alle regels staan er zeker in en worden ook voldoende herhaald in opsommingen. Om de één of andere reden kon ik echter altijd net een opgezocht regeltje niet vinden in de opsomming waar ik hem zou verwachten en moest ik dus meer door het boekje bladeren. Dat laatste is echter maar een klein nadeeltje, want het spel is echt niet heel moeilijk en ik verwacht dat je na het 2e spel al niets of nauwelijks nog iets moet opzoeken. Gezien hoe snel het speelt en hoe leuk het is, zal dat dus geen probleem zijn. |