Nadat we een aantal leuke roll & write en flip & write spellen hadden uitgeprobeerd, werd ik toch weer nieuwsgierig naar Cartographers. Bij dit spel ben je een cartograaf in de wereld van Roll Player en moet je het landschap in kaart brengen voor de koningin door polyomino's in te vullen. Na wat reviews te hebben bekeken, heb ik een exemplaar aangeschaft, dat thuis zeer goed in de smaak viel. Uiteraard werd het toen ook tijd om dit spelletje eens op het werk uit te proberen.

Elke speler krijgt een blad en een potlood. Er worden vier scorekaarten klaargelegd onder de letter A, B, C en D. De landschapskaarten worden geschud, waarbij er één vijand wordt toegevoegd. De vier seizoenenkaarten worden in volgorde klaargelegd, te beginnen bij de lente. Deze kaarten geven aan welke scorekaarten aan het eind van het seizoen punten gaan opleveren.
De eerste landschapskaart wordt nu omgedraaid en de spelers moeten de aangegeven vorm intekenen op hun blad en deze invullen in het aangegeven landschapstype. Bij sommige kaarten staat het landschap vast, maar mag je uit twee vormen kiezen, bij andere is het andersom. Soms staat er bij een optie een muntje, als je die optie kiest, mag je een muntje inkleuren op je blad. Als je een berg aan vier kanten omringt, mag je ook een muntje inkleuren. In de stapel zitten ook ruïnekaarten. Als deze gedraaid worden, moet het volgende landschap over een ruïnesymbool op je blad getekend worden. Wordt een vijand gedraaid, dan geeft iedereen zijn blad aan een medespeler, die vervolgens bepaalt waar de vijand komt en het blad teruggeeft aan de eigenaar. Elke keer als iedereen klaar is met invullen, wordt er een nieuwe kaart gedraaid, totdat het totale aantal zandlopertjes op de kaarten groter of gelijk is aan het getal op de seizoenskaart. Is dit het geval, dan volgt een scoreronde als iedereen klaar is met invullen.
Je scoort voor de beide scorekaarten die gelden in deze ronde en krijgt ook voor elk ingekleurd muntje één punt. Vervolgens krijg je minpunten voor het aantal lege vakjes dat aan een vijand grenst. Het totaal is jouw score voor dit seizoen. De landschapskaarten worden weer verzameld, er wordt een nieuwe vijand toegevoegd en de kaarten worden opnieuw geschud. De volgende seizoenskaart wordt neergelegd en het nieuwe seizoen kan beginnen. Aan het eind van het vierde seizoen tel je nog je punten van alle seizoenen bij elkaar op. Dit is je eindscore.
| Yvette: Wat een super spel! Er zit zo veel meer in dan de standaard flip & write spellen. De scorekaarten die onder de A, B, C en D liggen geven aan waar je punten mee kan scoren in die ronde en juist doordat het elke ronde een beetje anders is, kun je het redelijk vooruit plannen. Je weet namelijk al welke scorekaarten er in de volgende ronde aan komen en daar kun je alvast rekening mee houden met hoe je je tetris stukjes plaatst. Wat ik ook een uniek extra'tje vind in het spel, zijn de "vijanden". Denk je dat je de boel goed voor elkaar hebt, mag een ander opeens op jouw blaadje kliederen en je hele plan om zeep helpen! Dat is in het begin van het spel niet zo heel erg, maar naarmate er minder vakjes overblijven, kan zo'n vijand bijzonder veel schade aanrichten... Ik raad het spel absoluut aan. Juist omdat er een goede combinatie is van tactiek, strategie en je elkaar kunt dwarsbomen. Met name dit laatste aspect maakt het spel anders dan alle andere rol&write spellen. |
| Martha: Toen dit spel net uit was, heb ik er al eens naar gekeken omdat ik Roll Player een erg leuk spel vind. Maar deze titel heeft daar, behalve het thema, niet zoveel mee te maken. De laatste tijd hebben we echter vaker flip- en roll&write spellen geprobeerd, waardoor ik toch weer geïnteresseerd raakte. Ik ben heel blij dat ik 'm toch gekocht heb. Het puzzeltje van het plaatsen van de polyomino's blijft leuk. De manier van scoren zorgt ervoor dat je moet overwegen of je voor punten nu gaat, of misschien moet gaan voorbereiden om straks een grote slag te slaan. Als de vijanden komen, is het altijd spannend hoe deze door je tegenstander op jouw blad geplaatst worden. Zijn er eenmaal vijanden, dan krijg je er nog een extra keuze bij: omring je de vijand om minder strafpunten te krijgen, of ga je toch voor scoren met de kaarten of de munten? Omdat je elke ronde maar ongeveer de helft van de landschapskaarten ziet, kun je wel een beetje plannen, maar je weet nooit helemaal zeker of die kaart komt waar je op hoopt. Wat mij betreft levert dat een prima mix tussen tactiek en strategie op. Ik verwacht dan ook dat ik dit spel nog vaak op tafel zal krijgen en ben ook zeker van plan de solo variant eens te proberen. |
| Matthias Toen Martha voorstelde om dit spel te spelen, flitste 'alweer een Roll/Flip & Write?' wel even door mijn hoofd. Bovendien had ik het gevoel dat ik met Geven en Nemen wel mijn favoriete spel in het genre had gevonden. Direct na de uitleg had ik echter al door dat dit toch wel echt een ander spel zou zijn dan eerder gespeelde, soortgelijke spellen. Wat ik leuk vind aan dit spel, is dat je maar een beperkt venster hebt om te scoren volgens een bepaalde scorekaart. Hierdoor is het spelverloop veel minder lineair dan normaal en krijg je echt een 'now or never' gevoel dat een goede spanning oplevert. Daarnaast vind ik het mechanisme van de vijanden geweldig. Eindelijk is er echt zinvolle interactie en staar je niet alleen naar jouw eigen blaadje. Dit is levert ook een spannend moment op terwijl je wacht tot je jouw blaadje terugkrijgt en de schade kunt evalueren. Ik geef Cartographers uiteindelijk dezelfde waardering als Geven en Nemen en denk daarnaast dat er ook zeker plek is voor beide spellen in een collectie. Geven en Nemen daagt je namelijk vooral uit om slimme, tactische besluiten te nemen en bij Cartographers moet je juist echt een strategisch plan hebben. |
~ Matthias, Martha & Yvette